bloom: Sigrid Van de Wiele
Alsmaar blijven bijleren, dat is het pad dat Sigrid Van de Wiele volgde om uiteindelijk in 2018 bij Flexso haar plek te vinden. “De keuzes die ik tijdens mijn studies maar moeilijk kon maken, die hoef ik nu helemaal niet te maken”, vertelt de moeder van twee tieners over haar parcours, dat van SAP FICO (Finance & Controlling) Consultant én dat van moeder en mens.
Meteen het diepe in
“Ik had geen idee wat ik wilde studeren en wat ik erna wou doen”, bijt Sigrid de spits af als we haar vragen hoe ze in tech belandde. “Ik ging dan maar TEW (Toegepaste Economische Wetenschappen’, nvdr.) studeren omdat dat breed genoeg was om werkzekerheid te bieden”, klinkt het. “Ik was van plan om de wereld rond te reizen. Dus trok ik in 2003 naar Londen om daar te solliciteren. Alleen wilden m’n ouders dat ik ook hier solliciteerde, wat ik toen ook deed. Ik ging onder andere op gesprek bij IKEA, voor een job als business analyst. Na ons tweede gesprek werd ik aangenomen en zo geschiedde dat ik ook meteen een job in de tech vasthad.”
Of ze toen al iets van IT kende? “Nee”, schudt ze het hoofd. “Qua informatica was ik nog niet zo sterk, maar wat me enorm aantrok was dat ik veel mocht reizen. Want de eindgebruikers van het interne systeem zaten in Zweden, Zwitserland, Singapore en Hong Kong, en ons team van developers zat in Duitsland en bestond uit Duitsers, Zweden en één Tsjech.” Gaandeweg breidde Sigrid haar kennis uit. “Om het IT-systeem te onderhouden en de developers te briefen wat ze moesten wijzigen, moest ik zelf achter de schermen gaan kijken. Dus ben ik me toch een beetje gaan verdiepen in SQL om de data beter te kunnen analyseren. Ik vond het ook best tof om zo een eerste keer onder de motorkap te mogen kijken, al was dat nog steeds erg beperkt.”
Al botste ze ook op uitdagingen. “Het was heel overweldigend, want ik wist eigenlijk niet goed waar ik aan begon of wat de job inhield. Bovendien waren er heel wat taalbarrières en culturele verschillen tussen mij en m’n collega’s. Een grappig weetje: mijn collega uit Singapore had nog nooit sneeuw gezien toen we in februari in Zweden waren. Ze werd helemaal gek op de trein!” lacht Sigrid.
Plantrekker pur sang
Na 3 jaar switchte ze van job. “Ik was geen IT’er”, vertelt ze daarover. “De developers verwachtten dingen van mij die ik niet kon waarmaken. Bovendien was het systeem waarmee we werkten exclusief voor IKEA. Dat was voor mij te nauw. Ik wou liever een breder werkdomein. En dat vond ik ook, in 2006, toen ik bij AkzoNobel solliciteerde, nadat ik loopbaanbegeleiding had gevolgd. Dezelfde job maar dan met SAP, een veel omvattender ERP-pakket. Al had ik daar toen nog nooit mee gewerkt.”
“Ik mocht de lokale Belgische organisatie ondersteunen voor de FI/CO-module”, blikt Sigrid terug. “Finance & Controlling was de beste plek om te zitten, want daar heb je het hele brede spectrum: alles komt vroeg of laat in de boekhouding terecht, van de aankoop van de grondstoffen tot de betalingen van de klanten en alles wat ertussen zit. Ik had met andere woorden een heel brede kijk. De keuzes die ik tijdens mijn studie moeilijk kon maken, hoefde ik nu niet te maken.”
“Stukje bij beetje leerde ik bij. Dat leek heel onsamenhangend, maar na verloop van tijd vielen de puzzelstukken in elkaar. Dat vroeg wel wat doorzettingsvermogen en geduld.”
Al was ze ook deze keer op haar zelfredzaamheid aangewezen. “Mijn voorganger was al vertrokken toen ik startte. En de mensen op de boekhouding die ik moest ondersteunen hadden jaren anciënniteit en zo’n 3 jaar SAP-ervaring op de teller. Daar stond ik dan, ik had nog nooit ingelogd!” grinnikt ze.
“Gelukkig kon ik op mijn collega’s uit de andere SAP-modules rekenen. En in het bijzonder op een collega in Nederland, die daar dezelfde job deed als ik”, klinkt het dankbaar. “Elke maand trok ik een week naar Nederland met een stapel vragen van de eindgebruikers onder mijn arm. Ik zette me naast m’n collega en zo leerde ik gaandeweg de verschillende domeinen binnen Finance kennen. Dat leek heel onsamenhangend, maar na verloop van tijd vielen de puzzelstukken in elkaar. Dat vroeg wel wat doorzettingsvermogen en geduld.”
Verbreden én verdiepen bij Flexso
Sigrid groeit in 2015 vanuit het lokale team door naar het centrale team, waar de customising & custom development gebeurt. “Daar zaten ze aan de knoppen. Ik wilde nog meer bijleren en mijn kennis verdiepen. Dat is de aard van het beestje. Ik zal niet snel zeggen dat ik iets kan of ergens een expert in ben, er valt altijd wel iets bij te leren”, knikt de Flexso-consultant zelfbewust.
“Helaas besliste AkzoNobel 3 jaar later om alle SAP-support te outsourcen. Mijn functie werd geschrapt”, gaat Sigrid verder. “Dat deed me opnieuw heel erg twijfelen over wat ik nu moest doen. Consultancy leek voor mij geen optie. Ik had ondertussen een partner en twee kinderen en ik was ervan overtuigd dat consultants dag in dag uit werkten, no way dat die 4/5de zouden werken. Dat leek mij niet te combineren met een gezin.”
“Ik ben nu bijna 5 jaar bij Flexso. Ik weet ondertussen dat ik niet alles binnen de 5 minuten kan oplossen, maar ik bijt me erin vast en ik blijf graven en zoeken tot ik de oplossing gevonden heb.”
Toch waagde ze de stap en ging ze bij Flexso als consultant aan de slag. “Ik mag nu met het AMS-team (Application Management Services, nvdr.) heel wat verschillende klanten ondersteunen. Onze klanten zijn heel divers, zowel qua branche als qua versie van SAP waarmee ze werken. Zo supporten wij klanten die met een oudere ERP-versie van SAP werken, maar evenzeer klanten die al met de nieuwste S/4 HANA werken”, vertelt ze over haar functie. “Mijn ervaring gaat met rasse schreden vooruit, ook dankzij de developers in ons team. Ik kan nu wél code lezen, ze interpreteren, fouten achterhalen en samen met de technische SAP-consultants naar oplossingen zoeken. Ik blijf ook nu nog bijleren. Ik ben nu bijna 5 jaar bij Flexso. Ik weet ondertussen dat ik niet alles binnen de 5 minuten kan oplossen, maar ik bijt me erin vast en ik blijf graven en zoeken tot ik de oplossing gevonden heb. En dat lukt. Mede dankzij het fantastische team.”
Altijd omhoog
Of ze ergens in het bijzonder trots op is? “Toen ik bij Flexso kwam solliciteren, zei ik meteen dat het mijn doel was om een goede consultant te worden. Voor mij betekende het dat andere collega’s mij vragen zouden komen stellen en mijn input waardevol voor hen zou zijn. En dat is ondertussen het geval”, antwoordt Sigrid. Opnieuw is ze bijzonder nederig: “Ik vind mezelf niet dé expert. Ik kijk altijd naar boven, naar de mensen die het beter doen. Langs de ene kant werkt dat motiverend, maar langs de andere kant houdt het nooit op.” (lacht)
“Ik denk dat ik altijd op het juiste moment op de juiste trein ben gesprongen.”
“De stappen die ik heb gezet waren geen onderdeel van een bewuste strategie”, vertelt Sigrid als we haar vragen naar de sleutel van haar succes. “Ik denk dat ik altijd op het juiste moment op de juiste trein ben gesprongen en dat ik goed aanvoelde of het een goede trein was of niet.” Sigrid voelt zich duidelijk op haar plek bij Flexso. “Ik doe mijn functie graag. Ik wil niet doorgroeien naar iets dat niet juist aanvoelt. Als je ergens goed in bent, moet je niet plots wat anders gaan doen.”
Het proevertjes-type
Het mag duidelijk zijn: Sigrid houdt van het bredere plaatje, van mogelijkheden. En dat is niet alleen professioneel het geval, vernemen we. “In mijn vrije tijd ben ik het ‘proevertjes’-type”, lacht ze. “Een cursus eerste hulp bij het Rode Kruis, een tiendelige lessenreeks gitaar met mijn dochter, een cursus improvisatietheater, … ik probeer het allemaal uit en stop ermee zodra ik het genoeg vind”, legt ze uit.
Daar heeft ze zo haar redenen voor. “Net omdat ik me zo vastbijt, moet ik mezelf op tijd een halt toe roepen”, geeft ze openhartig toe. “Na mijn job bij AkzoNobel engageerde ik me voor een voorleesproject van de gemeente. Tien weken lang ging ik bij een kansarm gezin aan huis voorlezen. Dat was fantastisch. Dat gaf mij zóveel energie!”, vertelt ze zichtbaar enthousiast. “Maar ik voelde dat ik mezelf moest tegenhouden: ik zou mezelf 300 procent gesmeten hebben omdat ik zoveel potentieel zag. Ik moet die trein soms stoppen voor hij goed en wel vertrokken is.”
Vertrekken vanuit je talenten
Leven naar je talenten, gelukkig zijn en anderen helpen om zich te ontplooien vindt Sigrid dan ook enorm belangrijk. “Als ik één ding zou veranderen, dan is het misschien dat ik na het middelbaar en na mijn hogere studies meer had moeten nadenken over welke richting ik uit wilde en wat ík leuk vond. Zorgjuf zijn en kinderen helpen die niet van de eerste keer mee zijn, dat was misschien ook nog een optie geweest”, glimlacht ze.
“Als we – liefst van jongs af aan – meer op zoek gaan naar de talenten van mensen en daar ten volle op inzetten, dan vergroten we de kans dat ze in jobs terechtkomen die ze graag doen. En die ze zullen blijven doen. Dat komt iedereen ten goede.”
En daar ziet Sigrid ook in de huidige maatschappij verbeterkansen. “Ons onderwijssysteem prent onze kinderen al snel in dat ze goed moeten zijn in taal en rekenen. Maar er zijn nog zoveel andere kwaliteiten dan dat, waar je géén punten voor krijgt, maar die ook heel waardevol zijn in onze samenleving”, klinkt het teleurgesteld. “Als men vanuit de politiek dan schreeuwt om meer in te zetten op wiskunde en Latijn dan denk ik: jongens, we gooien zoveel kinderen overboord! We geven hen een stempel dat ze niet goed genoeg zijn, terwijl we al die andere talenten ook nodig hebben!”
“Als we – liefst van jongs af aan – meer op zoek gaan naar de talenten van mensen en daar ten volle op inzetten, dan vergroten we de kans dat ze in jobs terechtkomen die ze graag doen. En die ze zullen blijven doen. Dat komt iedereen ten goede”, sluit ze af.
