INSPIRATIE VINDEN IN HET HELPEN VAN ANDEREN OM TE GROEIEN IN TECH

Melissa Franklin, Program Manager bij OMP in de Verenigde Staten

Als je in tech werkt, is het dan genoeg om gepassioneerd te zijn door IT? Of is het enthousiasme van de mensen om ons heen hier ook deel van? Voor Melissa Franklin, Program Manager bij OMP, hoef je dat niet eens te vragen. Ze houdt ervan hoe ze in tech haar analytische en menselijke vaardigheden combineert, door manieren te vinden om de talenten en vaardigheden van haar teamleden te helpen ontwikkelen. Lees verder om geïnspireerd te raken door Melissa. 👩🏾‍💻🔥🙌🏾

Hoe het verleden het heden vormt

Als Program Manager bij OMP heb je een zeer gevarieerde rol. Wat doe je precies?

“Eigenlijk help ik bij het managen. Ik ben de teamleider voor alle projectmanagers in de VS, dat zijn 8 fulltime projectmanagers en nog eens 4 die een hybride rol hebben en zowel projectmanagement doen als in andere hoedanigheden werken, zoals lead consultant of lid van het adviesteam. Ik ondersteun hen bij het rapporteren en communiceren met klanten en ik coördineer vaak met de leiding aan de kant van de klant om relaties op te bouwen en ervoor te zorgen dat alles soepel verloopt. Ik ben ook eindverantwoordelijk voor het budget en de tijdlijn. Bovendien beheer ik op dit moment twee grote consumentengoederenprojecten bij Fortune 500-bedrijven. Ik heb het zeker druk!”

Het klinkt alsof je baan bestaat uit veel interactie met mensen, zowel om ze te helpen hun vaardigheden en kennis te ontwikkelen als om projecten in beweging te houden. Hoe heeft je achtergrond je naar OMP geleid?

“Ik ben afgestudeerd als industrieel ingenieur aan de Vanderbilt University in Nashville, Tennessee. Hoewel ik oorspronkelijk Biomedische Techniek was gaan studeren, realiseerde ik me al snel dat ik mijn carrière niet in een lab wilde doorbrengen. Ik genoot echt van de wiskunde en de wetenschap, maar ik wilde een zakelijke draai. Dus stapte ik over naar een afstudeerrichting waarbij ik meer bedrijfsgerichte vakken kon volgen terwijl ik de technische vakken behield. Dat was de juiste keuze. Na mijn bachelor werkte ik een tijdje in de industrie voordat ik besloot om terug te gaan en mijn Master in Business Administration te halen. Na mijn MBA ging ik in de techniek werken als consultant voor IBM, specifiek op het gebied van toeleveringsketens. Ik werkte met software en ik vond het geweldig.

Tijdens mijn 7 jaar als consultant bij IBM, werd mijn dochter geboren. In die tijd reisden consultants elke week, meestal van maandag tot en met donderdag. Ik had het geluk dat ik de enige consultant in mijn kantoor was die niet hoefde te reizen, omdat mijn project in mijn thuisstad Memphis, Tennessee, werd uitgevoerd. Ik was daar een vreemde eend in de bijt. (lacht)

Toen mijn dochter 2 was, liep mijn project af, maar ik was er nog niet klaar voor om weer de weg op te gaan met haar zo jong. Dus nam ik een functie aan bij de klant waar ik werkte. Het was een moeilijke beslissing, want ik hield echt van mijn team en ik wilde er zeker van zijn dat niemand het gevoel had dat ik weggekaapt werd of iets dergelijks. Ik heb het altijd belangrijk gevonden om goede relaties op te bouwen die lang meegaan. Mijn nieuwe baan was in de planning. Na een paar andere functies in het bedrijfsleven kwam ik erachter dat ik hield van consulting, van projectwerk, van implementaties en van het kunnen oplossen van problemen. In 2017 solliciteerde ik in een opwelling naar een baan als consultant bij OMP en tijdens het gesprek zeiden ze dat ik heel goed zou zijn in een projectmanagementrol. Ze hadden gelijk!”

"Ik worstel met dingen die ik niet begrijp. Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik als klein kind naar de Smurfen keek en niet begreep waarom ze blauw waren."

Wanneer merkte je voor het eerst je interesse in gestructureerd werken? En hoe heeft het je geholpen in je carrière?

“Ik worstel met dingen die ik niet begrijp. Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik als klein kind naar de Smurfen keek en niet begreep waarom ze blauw waren. Ik denk dat zo mijn logische, rationele kant naar boven kwam.

Voordat je advies kunt geven, moet je eerst wat leren. Ik ontdekte al snel dat ik graag met software werkte en het graag aan anderen uitlegde. Waar ik het meest in geïnteresseerd was, was het overbruggen van de kloof tussen technologie en mensen. En dat is altijd de lakmoesproef voor mij geweest, vooral toen ik trainingen gaf: kon ik iedereen in een organisatie, van het hoogste tot het laagste niveau, de tool laten begrijpen zodat ze hem konden gebruiken om waarde te creëren en hun dagelijkse werk te verbeteren? Dat was hoe ik succes aanvoelde. En dat is waar mijn liefde voor software en technologie echt begon.”

Hebben je ouders je passie voor tech beïnvloed?

“Niemand in mijn familie werkt in tech. Mijn moeder is schoonheidsspecialiste, ze is erg begaan met de schoonheidsbranche en met de zorg voor jezelf. Ik heb veel geleerd door met haar samen te werken en tijd met haar door te brengen, want haar winkel was aan de achterkant van ons huis, dus ik zag haar klanten. Ik denk dat ik daar echt heb geleerd over relatiebeheer, op tijd komen, je aan deadlines houden en een balans vinden tussen sociaal zijn en toch zakelijk blijven. Deze vrouwen waren haar klanten, maar ze voelden als vrienden voor haar. Ik heb zeker veel van haar geleerd.

Toen mijn vader terugkwam uit Vietnam, ging hij magazijnbeheer doen voor de overheid. Hij is erg gestructureerd, erg georganiseerd, een man die een plan maakt en het uitvoert (lacht). Ook al werkte hij niet thuis, het is grappig hoe ik die dingen ook heb opgepikt. Ik begin graag met een plan om een probleem op te lossen en voer het dan uit. Dat is eigenlijk hoe ik door het leven ga. Van buitenaf lijken die twee benaderingen misschien tegenstrijdig, maar voor mij is het logisch.”

"Ik ontdekte al snel dat ik het leuk vond om met software te werken en het aan anderen uit te leggen. Waar ik het meest in geïnteresseerd was, was het overbruggen van de kloof tussen technologie en mensen."

Tegenslagen overwinnen

Als je terugkijkt op je carrière, wat zijn volgens jou dan je grootste successen tot nu toe?

“Voor mij heb ik het gevoel dat ik geslaagd ben wanneer ik een situatie aankan en iets kan overwinnen dat echt uitdagend of moeilijk is. Dat is de echte test. Ik ben trots op wie ik ben geworden nadat ik een aantal moeilijke tijden heb doorstaan. Die moeilijke tijden kunnen echt uitdagende situaties met een klant zijn. Je benadert de situatie standaard vanuit jouw standpunt en denkt dan - soms - na over andere perspectieven. Na verloop van tijd ben ik veel empathischer geworden en bekijk ik de dingen vanuit verschillende perspectieven. Dat is niet alleen op het werk, maar ook in mijn privéleven. Ik probeer na te denken over mijn reactie op basis van hoe ik zie of denk dat zij zich voelen, met dien verstande dat mijn uiteindelijke doel is om het probleem te herstellen en verder te gaan.”

"Ik ben er trots op dat ik een oplossing heb gevonden die werkt - voor mijn dochter, de twee bedrijven en voor mij. Ik bleef kalm, bleef kalm, creëerde een plan, voerde het uit en kwam er sterker en beter uit."

Het klinkt alsof je een sterke methode hebt om succes te verzekeren, maar waar ben je het meest trots op?

“Ik ben trots op de manier waarop ik mijn baan als consultant bij IBM heb kunnen verlaten. Het was een moeilijke beslissing omdat ik van mijn team en mijn baan hield. Maar ik moest een beslissing nemen voor mijn gezin. Ik wilde doorgaan met het project waaraan ik had gewerkt, dus sprak ik met mijn leidinggevenden bij IBM en bij het nieuwe bedrijf om tot een symbiotische overeenkomst te komen. Ik ben er trots op dat ik een oplossing heb gevonden die zou werken - voor mijn dochter, de twee bedrijven en voor mij. Ik bleef kalm, bleef kalm, creëerde een plan, voerde het uit en kwam er sterker en beter uit.

Ik heb het gevoel dat ik al deze hulpmiddelen heb die me de wijsheid geven om me te blijven verbeteren en me voldaan te voelen. Zelfs bij OMP was het eerste project waaraan ik werkte groot. Ondanks het feit dat we een geweldig team hadden, waren er wat kwaliteitsproblemen en wat spannende momenten. Maar het hielp om kalm te blijven, het team te motiveren en alles in perspectief te houden.

Ik leer meer over empathie en wat de klant eigenlijk zegt. Het is belangrijk om te onthouden dat we allemaal nog mensen zijn als we op het werk verschijnen en dat we onze emoties meenemen. Dat is soms een probleem voor mij, omdat ik geen gevoelens hoor, maar woorden en acties. Ik moet goed begrijpen dat mensen soms gepassioneerder reageren, niet omdat ze ruzie hebben over wat we zeggen, maar omdat ze zich niet gehoord voelen, omdat ze zich niet gerespecteerd voelen. Ik probeer manieren te vinden om die verborgen kwesties aan te pakken op een manier die ons in staat stelt te bouwen en te blijven groeien.

Daarover heb ik ook veel geleerd van de leiderschapstraining van OMP. Hoe je op een vergadering verschijnt, hangt bijvoorbeeld af van het onderwerp. Wil je sterk of zacht overkomen? Wil je de toon zetten of de agenda leiden? Het maakt allemaal uit. Maar niet al mijn kennis komt van trainingen, ik kijk ook naar goede leiders om gaandeweg dingen op te pikken. Goed leiden is niet iedereen vertellen wie de leiding heeft, het is positieve energie uitstralen en het goede voorbeeld geven. En dat is het type leider dat ik wil zijn.”

OMP groeit in een snel tempo, wat zowel fantastisch als uitdagend kan zijn. Wat betekent dat voor je toekomstplannen?

“De groei die we bij OMP hebben doorgemaakt is opmerkelijk. En ik wil de groei van de organisatie ondersteunen door anderen te leiden en te motiveren op manieren die de nieuwe structuur geven wat we nodig hebben om nog verder te groeien. Ik denk dat dit teruggaat naar wat mij een goede moeder maakt: ik voel me succesvol als de mensen die ik heb gecoacht onafhankelijk, zelfredzaam, gemotiveerd, ambitieus en succesvol worden. Ik moedig mensen aan om hun uitdagingen aan te gaan en ondersteun hen om te slagen. Dat is het volgende niveau voor mij. Ik heb het gevoel dat onze organisatie er over 5 jaar heel anders uit zal zien dan nu. We zullen dus met andere uitdagingen te maken krijgen.

Wat altijd heel belangrijk voor me is geweest, is de cultuur bij OMP en hoe we ons voelen als we samenwerken. Het is een gevoel van familie en teamwerk. Ik heb dat nergens anders zo ervaren omdat we hier letterlijk van elkaar afhankelijk zijn. Niemand kan een hele implementatie in zijn eentje runnen. Je moet echt samenwerken om te slagen en dat schept banden tussen mensen. Ik ken de kwaliteit van de karakters van de mensen met wie ik heb gewerkt en ik denk dat het belangrijk is om de tijd te blijven vinden om dit te koesteren terwijl we groeien. Het zal een uitdaging zijn, maar ik denk niet dat het onmogelijk is. We moeten gewoon bewust zijn over hoe we het aanpakken.”

Inspirerende groei voor mij en mijn team

Je team is verspreid over de VS, met connecties over de hele wereld. Hoe creëert dit het familieaspect dat je zo leuk vindt aan OMP?

“Het afgelegen aspect maakt alles een beetje uitdagender. Veel van mijn projectmanagers zijn ervaren mensen die in verschillende delen van het land werken. Maar het is nog steeds moeilijk voor mij om via het scherm echte connectie met ze te maken. Ik probeer iedereen aan te moedigen om minstens één keer per kwartaal samen te komen, en het helpt als ik rechtstreeks met hen werk aan bepaalde projecten.

Internationaal werken is een andere uitdaging, maar wel een waar ik van geniet. Het stelt me open voor zoveel verschillende andere culturen en verbreedt mijn perspectief, kijk en aanpak. Je leert zoveel van mensen die andere ervaringen hebben en je kunt dit gebruiken om als persoon meer afgerond en completer te worden. Wat voor covid echt hielp, was samen met collega's van verschillende kantoren reizen om klanten te bezoeken. Die face-to-face tijd hadden we dan samen. En dat was van onschatbare waarde bij het creëren van de band die me helpt om me te verbinden met mijn lead consultants. Om deze banden te behouden, moeten we wat tijd samen doorbrengen, een teambuilding of een maandelijks happy hour. Maar internationaal zijn en op afstand werken geeft ons ook meer mogelijkheden. We hebben meer flexibiliteit in met wie we werken, we zijn niet beperkt tot onze lokale omgeving.”

Het is duidelijk dat het inspireren van je teamleden belangrijk voor je is. Maar naar wie kijk je voor inspiratie?

“Ik heb mentoren met wie ik op verschillende momenten en bij verschillende bedrijven heb samengewerkt. Ze wisten niet altijd dat ze die rol voor mij vervulden, maar sommigen wel. Er zijn ook mensen die ik om verschillende redenen van ver heb uitgekozen en bewonderd. Ik ben bijvoorbeeld erg onder de indruk van het vermogen van Anita Van Looveren (onze CEO) om dingen in balans te houden. We zijn allebei met veel dingen tegelijk bezig en zij kan prioriteiten stellen, multitasken en het voor elkaar krijgen, wat mij aanmoedigt en motiveert om meer te willen doen, zodat ik dat ook kan.”

Waar haal jij je motivatie vandaan om jezelf te zijn? Komt dit van je dochter of van jezelf?

“Het is grappig dat je over mijn dochter begint. Ik ben opgegroeid als enig kind, een goede leerling op school. Ik slaagde als derde van mijn klas. Maar het was nooit belangrijk voor mijn ouders. Het was een deel van mijn identiteit, iets waarmee ik me onderscheidde. Ik wist dat ik het goed kon en ik wilde de beste blijven, dus ging ik de boeken in. Als ik aan mijn dochter denk, is het anders. Ik ben verbaasd over hoe creatief ze is - en hoe verschillend we zijn. Maar ik vind het grappig om de dingen aan mij te zien die zij heeft. Ze is heel communicatief, heel volwassen en heel bewust. Ze is 15, maar ik praat met haar als een volwassene. Ik geef haar levensechte perspectieven.

Ze zit bijvoorbeeld in de schoolband en oefenen is moeilijk. De ene coach zegt vaak het ene terwijl de andere coach iets anders zegt. Als ze tegen me klaagt, vraag ik altijd of ze wil dat ik luister of dat ik haar advies geef. Ik weet hoe belangrijk dat onderscheid kan zijn en ik probeer haar te leren mensen genoeg te respecteren om uit te zoeken wat ze willen. Pas als ze zegt dat ze advies wil, heb ik het gevoel dat ze naar mijn suggesties zal luisteren.”

“Het is bijna onvermijdelijk dat je in de goede richting blijft groeien als je eerst vindt waar je gepassioneerd over bent. (…) Er is altijd ruimte voor groei. Voorbereid of niet, morgen komt eraan, dus we moeten alles op alles zetten en klaar zijn voor wat er op ons pad komt.”

Mijn laatste vraag is voor de mensen die een soortgelijk pad als jij willen volgen. Wat zou je hen vertellen om hun eigen weg in tech te vinden?

“Ik zou zeggen dat je elke dag als een kans moet zien om je beste zelf te zijn. Soms heb je een slechte dag met mislukkingen, maar zie de mislukkingen als kansen om zoveel beter te worden dan je was. En zolang je gefocust blijft op beter worden, kom je waar je moet zijn.

Het is bijna onvermijdelijk dat je in de goede richting blijft groeien als je eerst vindt waar je gepassioneerd over bent. Wat maakt je gelukkig? Vaak zie je mensen die werk doen dat ze niet echt leuk vinden, en dat helpt echt niet. Ik voel me zo gelukkig dat ik naar mijn werk mag komen. Ik hou van mijn team. Ik maak graag het verschil. Je zult niet van elk aspect van je werk houden, maar zoek de dingen die je leuk vindt en blijf nadenken om beter te worden. Er is altijd ruimte voor groei. Voorbereid of niet, morgen komt eraan, dus we moeten alles op alles zetten en klaar zijn voor wat er op ons pad komt.”

Geïnspireerd door Melissa’s verhaal? Registreer je hier en ontvang nog meer verhalen! 😄